"මට නැති උනේ
මට ආදරේ කරන්නෙ නැති
එක්කෙනෙක් විතරයි...
ඒත්, එයාට නැති උනේ
මේ ලෝකෙ එයාට
වැඩිපුරම ආදරේ කරන කෙනා.."
මේක තිබුනේ මං බ්ලොග් කියවන්න ආපු මුල්ම කාලෙ දැකපු බ්ලොග් එකක පොස්ට් එකක. ඒක තිබුනෙ ලොකු කතාවක්. ආදර කතාවක අවසානෙ. ඒ ලින්ක් එක මං ගොඩක් කල් තියාගෙන හිට්යා. ඒ කතාව කියවලා අඩපු අයත් මං ඕන තරන් දැක්කා. හැදුන අයත් මං ඕන තරන් දැක්ක. මේ කතාව ආයිමත් මතකෙට එන්නෙ ආදරේ නැති වෙලා දුක් විදින කෙනෙක් මේ ලගදි මට හම්බුන නිසා. එයා සමහර විට මේක කියවයි. සමහර විට නොකියවා ඉදියි.
මේ ලෝකෙ ඉන්න හොදම කෙනා අපිට හම්බුනත් අපි ඒ කෙනාගෙ අඩුවක් දකිනවා. ඒක තමයි අපේ හිත. කවදාවත් ඉවර වෙන්නෙ නැති ආසාවන්.හ්ම්ම්ම්ම්.. එහෙම උනාම අපේ හිත් දුවනවා. අපිට නවත්තන්නත් බෑ අපි බලාපොරොත්තු වෙන දෙයක් තියන කෙනෙක් ලග නවතිනවා. අපි දැන් ඉන්න කෙනා ලග මුලු ලෝකෙම ආදරේ තිබුනත්, අර අපි ආස වෙන දේ එක පාරම කෙනෙක්ගෙ ඇතුලෙන් අපි දැක්කොත් හැම දේම දාලා අර කෙනා ලගට යන්න අපි හිතා ගන්නවා. මේ අපෙ හිත් වෙනස් වෙන්න පුලුවන් තැන්.
තව කෙනෙක් ට තමන් ලග ඉන්න කෙන එපා වෙන්න හෙතුව එයාවත් දන්නෙ නෑ. එකට හෙතුව හිත වෙන තැනක නවතින එකත් නෙවෙයි වෙන්න පුලුවන්. එ වගෙ ගුප්ත මිනිස්සු අපෙ ජිව්ත වල අපිට ඔන තරන් හම්බෙනවා... ආදරෙ කරන කෙනාගෙන ගොඩක් දෙවල් බලාපොරොත්තු වෙලා එ දේවල් නොලැබුනාම දාලා යන අයත් ඕන තරන් ඉන්නවා නෙ...එත් එ කෙනා අසාදාරනයි කියලා එයා වත් දන්නෙ නෑ...
මෙ ලොකෙ මිනිස්සු එක්කෙනෙක්ට එක්කෙනෙක් වෙනස්. "කවදාවත් මනුස්සයෙක්ව තේරුම් අරන් ඉවර කරන්න එපා" ස්කයිප් කොල් එකක මැදින් ඇහුන කතාවක්... ඒ කතාවෙ කොච්චර ලොකු ඇත්තක් තියනවද කියලා තෙරුනෙ ටිකක් කල්පනා කරාමයි. මිනිස්සු කියන්නෙ මෙ ලොකෙ අවසානෙ වෙනකන් තෙරුන් ගන්න බැරි ජාතියක් වෙන්න ඇති. අනෙ මංදා.
ගන්න එකෙක් ඉන්නව නං මං මෙ කියපු දෙමලෙ තෙරුන් ගනියවු. මෙක බනක් නෙවියි. මං දැකපු දෙයක්. මේ බ්ලොග් පොස්ට් එක ලියන්න අරන් තියෙන්නෙ දැනට මාසෙකටත් කලින්. ඔන්න අද අන්තිම ටික ලියලා දැම්මෙ පහුගිය ටිකෙ අහන්න දකින්න උන දෙවල් නිසා.. විභාගෙ කන ලගටම ඇවිත්. මෙකට වෙලා හිටියොත් මටයි අඩන්න වෙන්නෙ. හිකිස්. මම යමි..
බුක් ෆෙයා පොස්ට් එක මඩ සමග මග එනවා(ඔය කියුවට ලියන එකකුත් නැ.) 18 බ්ලොග් ලියන වැඩිහිටි පරම්පරාව හමු විය, 21 අක්ශරෙ අපි , 22 අපෙ පොඩි මතංලා ටික එක්ක බුක් ෆෙයා යන්න හිතන් ඉන්නවා. නැව ගිලෙන්න ලගයි. මං තාම වයලින් ගහනවා මෙතන ඉදන්. 21,22 විභාගෙ අභාගෙ... හ්කිස්. ඔන්න අපි ගියොය. දැන් කට්ටිය ඇවිත් පොලිමෙ මට බනින්න එපා.. මං හොද ලමයෙක් වෙමි... නරක ලමයෙක් නොවෙමි...
ජීවිතේ ගැන මෙලෝ දෙයක් නොදන්න, ජීවිතේ ගැන ඉගෙන ගන්න අකුරු ගලපන මගේ සිතුවිලි නිම්නයයි මේ... කවියක් කතාවක් නොවූ "නඟාගේ ලෝකය"...
Monday, September 19, 2011
Wednesday, September 14, 2011
හැගීම්.....
හූල්ලන්න එපා
ඒ හිතුවක්කාර හිත
අහිංසක ඇස්
දැන් ඔයාට අයිති නෑ...
.
.
ලග තියනකොට
දූවිලි කැටයක් උනා
දැන් කොහොමද
මැනික් කැටයක් උනේ?
.
එදා අන්තිම මොහොතෙ
එදා අන්තිම මොහොතෙ
අඩලා, අඩලා කියුවෙ
දාලා යන්න එපා කියලා නෙද?
එයාව එපා කියුවෙ ඔයාමයි...
.
දැන් මොකද්ද මේ???
.
දැන් මොකද්ද මේ???
.
අහිංසක ආදරයක් එක්ක
එයා සතුටින් ඉන්නව දැක්කම
දැන් අවුරුදු ගානකට පස්සෙ
දැනුන හැගීම ,
.
.
ලෝබ කමද?
.
.
ඉරිසියාවද?
.
.
නපුරු කමද?
Monday, September 12, 2011
කාලය සහ අපි
එදා
මට ගැලපෙන
එකම කෙනා
මෙයා
අද
මේ ලෝකේ
හොදම කෙනා
උනත්
මට
නොගැලපෙන
එකම කෙනා
මෙයා
හෙට
එයා එනකන්
මග බලාගෙන
ඉදියි
මම
Saturday, September 10, 2011
Aල උන Lඑවල් එක.
බයෝ කරපු අපි ගෙදරට නාකි වෙති..
මැත දා ගත් උන් තාමත් ජොබක් නැති..
ආර්ට් කොමස් උන් රිවිෂන් සරණ යති..
8 අසමත් එකා ඉහළින, ඉහලටම යති...
Monday, September 5, 2011
කාලයට ණය ගෙවීම!!!!
කාලය මනින්නෙ තත්පර වලින් නෙවී නං.
මං ගොඩක් දුර යන්න ඉඩ තිබුනා
කාලයට පිං සිද්ද වෙන්න
කාලය ඉක්මන්ටම ගෙවිලා ගියා
ඔයා මගේ ලගින් නැගිටලා
බස් එකෙන් බැහැලා යන්න ගියා
එදා ඒ මොහොතට තව වෙලා ගියා නම්
අද ඔයා මගේ ලග නැතිවෙන්න ඉඩ තිබුනා
අපි අපේ නොවෙන්න ඉඩ තිබුනා..
හ්ම්ම්ම්ම්ම්...
කාලය...
අපේ ජිවත වල නොගැලපෙන ගොඩක් තැන්
ගලපන්න අතරමැදියෙක් වෙලා..
කාලය ගෙවිලා...
අපි අපේ වෙලා..
Subscribe to:
Posts (Atom)